Jak wygląda życie z cukrzycą – rozmowa z autorką bloga “diabe.trip” Jagodą Barwińską
October 11th, 2023
Dziś chcielibyśmy podzielić się z Wami wyjątkowym wywiadem z wyjątkową osobą – autorką bloga diabe.trip Jagodą Barwińską. Nasza rozmowa będzie skoncentrowana wokół tematu, który dotyka milionów ludzi na całym świecie – cukrzycy. Cukrzyca to choroba, która wpływa nie tylko na zdrowie fizyczne, ale także na życie emocjonalne i społeczne tych, którzy z nią walczą. W wywiadzie Jagoda daje nam możliwość zrozumienia tej choroby z perspektywy pacjenta. Chcielibyśmy przedstawić Wam historię osoby, która nie tylko zmaga się z cukrzycą, ale także odnajduje w niej siłę, determinację i inspirację do prowadzenia zdrowego i pełnego życia.
Na początek, czy mogłabyś się przedstawić i opowiedzieć trochę o swoim doświadczeniu z cukrzycą? Kiedy dowiedziałaś się o swojej diagnozie?
Pewnie! Mam na imię Jagoda i w tym roku będę obchodzić dziesięciolecie mojej cukrzycy. O diagnozie jak łatwo policzyć dowiedziałam się w 2013 roku jak miałam 11 lat. Pierwsze objawy takie jak: wzmożone pragnienie, duża utrata masy ciała, zauważyła moja babcia i zapisała mnie na badania krwi. Cukrzycę dosyć szybko zaakceptowałam i tak żyjemy sobie po dziś dzień.
Jak cukrzyca wpłynęła na twoje codzienne życie? Czy musiałaś wprowadzić jakieś znaczące zmiany w swojej diecie lub trybie życia?
Parę miesięcy po diagnozie cukrzycy miałam podejrzenie kolejnej autoimmunologicznej choroby Celiakii ( „uczulenie” na gluten). Wtedy rodzice wprowadzili mi restrykcyjną dietę na kilka miesięcy. Pamiętam, że podejrzenie Celiakii zniosłam gorzej niż informacje o cukrzycy. Na szczęście na kolejnych badaniach wykluczyli Celiakię. Dzisiaj staram się jeść zdrowo, nie żałuje sobie niczego (wszystko z rozsądkiem oczywiście) i nie prowadzę żadnej diety.
Jakie są największe wyzwania związane z cukrzycą, z którymi musisz się codziennie zmagać?
Rzeczą która mnie najbardziej irytuje w cukrzycy, to dbanie o to, żeby zawsze być gotowym na sytuacje awaryjne, typu oderwane wkłucie, zakończenie działania sensora, spadek cukru itd. Cukrzyk cały czas musi być w pogotowiu i mieć zapas wszystkiego, co jest jednoznaczne z dźwiganiem wszystkich akcesoriów w plecaku. Już dawno nie pamiętam dnia, kiedy nie miałam przy sobie żadnej torby. Kolejnym wyzwaniem (może nie w życiu codziennym) są choroby współzależne. Ostatnio wykryli mi Hashimoto. Wiadomo, chorobę trzeba akceptować i dbać o nią, ale przykro słyszeć kolejną diagnozę, na którą nie ma się wpływu. Więcej wyzwań nie widzę, cukrzyca jest chorobą ale w życiu codziennym mi nie przeszkadza, a wręcz pomaga mi prowadzić zdrowy tryb życia.
Co uważasz za najważniejsze informacje, które osoby bez cukrzycy powinny wiedzieć na temat tej choroby?
Uważam, że osoby bez cukrzycy powinny wiedzieć, jak pomóc cukrzykowi, gdy ten ma hipoglikemię (niski cukier), albo co gorsze zasłabnie z tego powodu. W tej drugiej sytuacji bardzo ważna jest pomoc. Odpowiedzialny cukrzyk zawsze nosi przy sobie glukagon (zazwyczaj pomarańczowe pudełeczko) i na nim jest instrukcja co robić. Zawsze również należy powiadomić lekarza/pogotowie.
Czy możesz podzielić się swoimi najlepszymi radami dla osób, które chcą zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę lub pomóc w zarządzaniu nią?
Jeżeli mówimy o cukrzycy typu 1, to niestety nie jest to choroba zależna od nas. Nie można jej zapobiec, a jedynie opóźnić jej rozwój. Często jest genetyczna, ale nie musi być. Natomiast cukrzycy typu 2 można zapobiegać prowadząc zdrowy tryb życia 🙂 takie proste.
Co do zarządzania cukrzycą to bardzo polecam systemy ciągłego monitorowania glikemii takie jak FreeStyleLibre lub Dexcom. Są bardzo pomocne do kontrolowania cukrów.
(więcej o aplikacjach do zarządzania cukrzycą [tutaj])
Czy są jakieś mity związane z cukrzycą, które chciałbyś rozwiać?
Ojj tak, najbardziej zawsze bawi mnie jak ludzie mówią do swoich dzieci: „nie jedz tyle słodyczy, bo dostaniesz cukrzycy”. Jest to pół mit, ponieważ tak jak pisałam wyżej na cukrzycę typu 1-szego nie ma to żadnego wpływu. A cukrzyca typu 2 iego występuje zazwyczaj w wieku dojrzałym po ok 30. roku życia.
W jaki sposób wspierasz innych ludzi z cukrzycą i jakie organizacje lub grupy wsparcia mogą pomóc osobom z tą chorobą?
Chciałabym żeby cukrzyca była normalnie traktowana przez samych cukrzyków. Aby dzieci i ich rodzice nie bali się wyzwań z nią związanych, aby przekraczali granice i zobaczyli, że nie jest ona przeszkodą w życiu codziennym. Oczywiście życie z cukrzycą wiąże się z odpowiedzialnością, ale gdy już będziemy wiedzieć, jak żyć z naszą koleżanką i jak o nią dbać, to nie będzie nam ona w niczym przeszkadzała :). Prowadzę profil na instagramie o nazwie diabe.trip, w którym dzielę się moimi doświadczeniami z cukrzycą. Pokazuje tam moje przygody z cukrzycą od wycieczek górskich po scubadiving (nurkowanie z butlą). Chce pokazać, że cukrzyca nie jest przeszkodą w realizowaniu swoich pasji.
Organizacją, która bardzo dużo mi dała jako młodemu cukrzykowi jest „Towarzystwo wspierania dzieci i młodzieży z cukrzyca” z Wrocławia. Organizują oni obozy dla diabetyków, które pomagają młodym cukrzykom radzić sobie z „chorobą”. Dzięki takim obozom można też poznać niesamowitych ludzi, którzy przechodzą podobne doświadczenia.
Czy masz jakąś inspirującą historię lub przesłanie dla innych osób cierpiących na cukrzycę?
Mam wiele historii wartych opowiedzenia, dlatego zachęcam odwiedzić mój profil na instagramie :). Powiem tylko, że nigdy nie uważałam, że cukrzyca może mnie w jakikolwiek sposób ograniczać, dlatego realizuje swoje pasje i cele, a cukrzyca mi w tym towarzyszy.
Zapraszamy do odwiedzenia profilu Jagody [tutaj].